Yakushima jest świetnie zachowanym przykładem nienaruszonych lasów umiarkowanych, w skład których wchodzi 1900 gatunków i podgatunków (z czego 94 to endemity)[1]. Najokazalej prezentują się liczące kilka tysięcy lat Kryptomerie (nazywane "japońskimi cedrami"), które do zamierzchłych czasów były uważane za święte. Z innych drzew rosną tu m.in. Jodła japońska oraz Tsuga sieboldii. Roślinność tworzy zwarty ekosystem, który zmienia się wraz z wysokością.
W puszczy trudno jest zauważyć jakiekolwiek ślady aktywności człowieka, co w gęsto zaludnionej Japonii jest ewenementem. Występują tu bardzo obfite opady, sięgające od 4 000 do 10 000 mm (utarło się nawet powiedzenie, że pada tu "przez 35 dni w miesiącu"). Da się zauważyć porę suchą, przypadającą na jesień i zimę, podczas gdy wiosna i lato są najbardziej deszczowe. W okresie pory deszczowej zdarzają się obsunięcia ziemi, wywołane przez deszcze. Klimat w zależności od położenia nad poziomem morza przechodzi z subtropikalnego (ciepły i umiarkowany) do alpejskiego (zimnego). Średnia temperatura waha się od ok. 20 °C w nadbrzeżnych rejonach, spadając do 15 °C w głębiej położonych obszarach. Cechą charakterystyczną jest duża wilgotność sięgająca nawet 80%.
Jest to najdalej wysunięte na południe miejsce w Japonii gdzie występuje śnieg, pokrywający szczyty. Jest to tym bardziej niezwykłe, gdyż temperatura wód otaczających wyspę nigdy nie spada poniżej 19 °C.
Z ważniejszych przedstawicieli fauny należy wymienić: wędrowne żółwie morskie, jelenie (jap. Yakushika) oraz makaki (jap. Yakuzaru).
Comments
Yakushima jest świetnie zachowanym przykładem nienaruszonych lasów umiarkowanych, w skład których wchodzi 1900 gatunków i podgatunków (z czego 94 to endemity)[1]. Najokazalej prezentują się liczące kilka tysięcy lat Kryptomerie (nazywane "japońskimi cedrami"), które do zamierzchłych czasów były uważane za święte. Z innych drzew rosną tu m.in. Jodła japońska oraz Tsuga sieboldii. Roślinność tworzy zwarty ekosystem, który zmienia się wraz z wysokością.
W puszczy trudno jest zauważyć jakiekolwiek ślady aktywności człowieka, co w gęsto zaludnionej Japonii jest ewenementem. Występują tu bardzo obfite opady, sięgające od 4 000 do 10 000 mm (utarło się nawet powiedzenie, że pada tu "przez 35 dni w miesiącu"). Da się zauważyć porę suchą, przypadającą na jesień i zimę, podczas gdy wiosna i lato są najbardziej deszczowe. W okresie pory deszczowej zdarzają się obsunięcia ziemi, wywołane przez deszcze. Klimat w zależności od położenia nad poziomem morza przechodzi z subtropikalnego (ciepły i umiarkowany) do alpejskiego (zimnego). Średnia temperatura waha się od ok. 20 °C w nadbrzeżnych rejonach, spadając do 15 °C w głębiej położonych obszarach. Cechą charakterystyczną jest duża wilgotność sięgająca nawet 80%.
Jest to najdalej wysunięte na południe miejsce w Japonii gdzie występuje śnieg, pokrywający szczyty. Jest to tym bardziej niezwykłe, gdyż temperatura wód otaczających wyspę nigdy nie spada poniżej 19 °C.
Z ważniejszych przedstawicieli fauny należy wymienić: wędrowne żółwie morskie, jelenie (jap. Yakushika) oraz makaki (jap. Yakuzaru).
Pięknie tam jest.