Polska

Tu wszystko chore, przełajdaczone,

Spaprane do cna, całkiem zniszczone,

Spróchniałe drzewca, przegniłe belki,

Dawno stąd zniknął rozsądek wszelki.

Tu co dzień goni skandal aferę,

Prymityw zwykły ściga się z zerem,

Kocioł garnkowi wytyka błędy,

Jakieś uwagi ma ćwok do mendy.

Zbawcy, mesjasze, pijane głąby

I zaczadzone kasiorą trąby,

Prostaki zwykłe i postrzelone,

Głupki normalne i nieskończone.

Bo takie państwo mamy tu, sorry,

Miechy absurdu, ciemnoty wory,

Żadnego nigdzie światełka nie ma,

Jest za to wszędzie totalna ściema.

Dziś już nie wierzy tu nikt nikomu!

Ale jesteśmy w swym własnym domu,

Gdzie wszędzie kpina i popelina!

I nic nie zmienisz! To taka gmina!