Dlaczego wartość str jest zwracana przy n = -1?

function padIt(str, n) {
while (n--) str = (n & 1) ? (str + "*") : ("*" + str);
return str;
}

console.log(padIt("a", 5));

EDIT: Wcina wcięcia.

Dlaczego wartość str jest zwracana przy n = -1?

function padIt(str, n) {
while (n--) str = (n & 1) ? (str + "*") : ("*" + str);
return str;
}

console.log(padIt("a", 5));

EDIT: Wcina wcięcia.

Dlaczego wartość str jest zwracana przy n = -1?

function padIt(str, n) {
while (n--) str = (n & 1) ? (str + "*") : ("*" + str);
return str;
}

console.log(padIt("a", 5));

EDIT: Wcina wcięcia.

Dlaczego wartość str jest zwracana przy n = -1?

function padIt(str, n) {
while (n--) str = (n & 1) ? (str + "*") : ("*" + str);
return str;
}

console.log(padIt("a", 5));

EDIT: Wcina wcięcia.

Zastanawiam się czy zrobić wpis że robię właśnie kupę czy o kolejnym sprytnym wykorzystaniu układu scalonego nie do końca zgodnie z jego przeznaczeniem

No sram se

ja pierdole, to nowe wesele to juz przegiecie, smarzowski nakrecil ten sam film poraz n-ty, ale tym razem juz tak przegial z nagromadzeniem ogolnego syfu, ojkofobii i w ogole szeroko pojetego ZŁA, ze stal sie autoparodia, tylko brakowalo sceny przeskakiwania rekina przez glownego bohatera

8 minut
8 milimetrów
8 bitów

ja pierdole, to nowe wesele to juz przegiecie, smarzowski nakrecil ten sam film poraz n-ty, ale tym razem juz tak przegial z nagromadzeniem ogolnego syfu, ojkofobii i w ogole szeroko pojetego ZŁA, ze stal sie autoparodia, tylko brakowalo sceny przeskakiwania rekina przez glownego bohatera

ja pierdole, to nowe wesele to juz przegiecie, smarzowski nakrecil ten sam film poraz n-ty, ale tym razem juz tak przegial z nagromadzeniem ogolnego syfu, ojkofobii i w ogole szeroko pojetego ZŁA, ze stal sie autoparodia, tylko brakowalo sceny przeskakiwania rekina przez glownego bohatera

ja pierdole, to nowe wesele to juz przegiecie, smarzowski nakrecil ten sam film poraz n-ty, ale tym razem juz tak przegial z nagromadzeniem ogolnego syfu, ojkofobii i w ogole szeroko pojetego ZŁA, ze stal sie autoparodia, tylko brakowalo sceny przeskakiwania rekina przez glownego bohatera

https://i.imgur.com/W6Ggy1C.jpeg

po wielu utarczkach z wyświetlaniem tekstu już w sumie na czymkolwiek, stanęło na jakimś chujowym wyświeltaczu tft, zatem nieśmiało przystąpiłem do pisania klona vima i jakichś innych komend, tak dla testu

muszę skombinować

• klawiaturkę na ps/2 i napisać sterownik do niej

• jakiś mikrokontroler z 2 x SPI, bo teraz to jest troszkę lipne sterowanie tym ekranikiem, bo teraz jest tak, że

• • wciskam przycisk, sygnał z klawiatury leci do arduino (robiącego za IO controller) po UART
• • arduino zapisuje sobie ten bajt w buforze klawiatury
• • CPU robi IO request na szynie adresodanowej żądając odczytanie bajtu z bufora klawiatury
• • CPU robi IO request wysyłając ten bajcik po szynie adresodanowej z powrotem do arduino tym razem żądając wyświetlenia tego bajtu na ekranie
• • arduino wysyła do kontrolera ekranu (atmega328) tenże bajt po I2C (100 kHz max, próbowałem różnych kombinacji i sztuczek z SPI, ale nic to nie dało)
• • kontroler wysyła do ekranu piksele odpowiadające znakowi odpowiadającemu temu bajtowi po jedynym SPI jakie ma ta spierdolona głupia atmega

• coś szybszego niż arduino do bycia IO controllerem, bo teraz mogę zegar ustawić na max 22 kHz, inaczej nic mi się nie wyświetla na ekranie, nie wiem, jakiś FPGA, tylko jeden spaliłem, a innego nie mam, bo to drogie chujstwo i upierdliwe w obsłudze, bo każdy producent ma swoje zjebane zamnknięte środowiska, po 10 GB każde lol, programatory trzeba dokupować osobno za grube pieniądze

• jakąś zewnętrzną pamięć nieulotną, bo teraz za każdym razem po włączeniu komputerka muszę ręcznie ładować program do RAMu xD, co troszkę trwa – 10 sekund przy 885 bajtach, mam jakieś eepromy (zajebane z roboty ofc) coś tam wymyślę z nimi

https://i.imgur.com/W6Ggy1C.jpeg

po wielu utarczkach z wyświetlaniem tekstu już w sumie na czymkolwiek, stanęło na jakimś chujowym wyświeltaczu tft, zatem nieśmiało przystąpiłem do pisania klona vima i jakichś innych komend, tak dla testu

muszę skombinować

• klawiaturkę na ps/2 i napisać sterownik do niej

• jakiś mikrokontroler z 2 x SPI, bo teraz to jest troszkę lipne sterowanie tym ekranikiem, bo teraz jest tak, że

• • wciskam przycisk, sygnał z klawiatury leci do arduino (robiącego za IO controller) po UART
• • arduino zapisuje sobie ten bajt w buforze klawiatury
• • CPU robi IO request na szynie adresodanowej żądając odczytanie bajtu z bufora klawiatury
• • CPU robi IO request wysyłając ten bajcik po szynie adresodanowej z powrotem do arduino tym razem żądając wyświetlenia tego bajtu na ekranie
• • arduino wysyła do kontrolera ekranu (atmega328) tenże bajt po I2C (100 kHz max, próbowałem różnych kombinacji i sztuczek z SPI, ale nic to nie dało)
• • kontroler wysyła do ekranu piksele odpowiadające znakowi odpowiadającemu temu bajtowi po jedynym SPI jakie ma ta spierdolona głupia atmega

• coś szybszego niż arduino do bycia IO controllerem, bo teraz mogę zegar ustawić na max 22 kHz, inaczej nic mi się nie wyświetla na ekranie, nie wiem, jakiś FPGA, tylko jeden spaliłem, a innego nie mam, bo to drogie chujstwo i upierdliwe w obsłudze, bo każdy producent ma swoje zjebane zamnknięte środowiska, po 10 GB każde lol, programatory trzeba dokupować osobno za grube pieniądze

• jakąś zewnętrzną pamięć nieulotną, bo teraz za każdym razem po włączeniu komputerka muszę ręcznie ładować program do RAMu xD, co troszkę trwa – 10 sekund przy 885 bajtach, mam jakieś eepromy (zajebane z roboty ofc) coś tam wymyślę z nimi

https://i.imgur.com/W6Ggy1C.jpeg

po wielu utarczkach z wyświetlaniem tekstu już w sumie na czymkolwiek, stanęło na jakimś chujowym wyświeltaczu tft, zatem nieśmiało przystąpiłem do pisania klona vima i jakichś innych komend, tak dla testu

muszę skombinować

• klawiaturkę na ps/2 i napisać sterownik do niej

• jakiś mikrokontroler z 2 x SPI, bo teraz to jest troszkę lipne sterowanie tym ekranikiem, bo teraz jest tak, że

• • wciskam przycisk, sygnał z klawiatury leci do arduino (robiącego za IO controller) po UART
• • arduino zapisuje sobie ten bajt w buforze klawiatury
• • CPU robi IO request na szynie adresodanowej żądając odczytanie bajtu z bufora klawiatury
• • CPU robi IO request wysyłając ten bajcik po szynie adresodanowej z powrotem do arduino tym razem żądając wyświetlenia tego bajtu na ekranie
• • arduino wysyła do kontrolera ekranu (atmega328) tenże bajt po I2C (100 kHz max, próbowałem różnych kombinacji i sztuczek z SPI, ale nic to nie dało)
• • kontroler wysyła do ekranu piksele odpowiadające znakowi odpowiadającemu temu bajtowi po jedynym SPI jakie ma ta spierdolona głupia atmega

• coś szybszego niż arduino do bycia IO controllerem, bo teraz mogę zegar ustawić na max 22 kHz, inaczej nic mi się nie wyświetla na ekranie, nie wiem, jakiś FPGA, tylko jeden spaliłem, a innego nie mam, bo to drogie chujstwo i upierdliwe w obsłudze, bo każdy producent ma swoje zjebane zamnknięte środowiska, po 10 GB każde lol, programatory trzeba dokupować osobno za grube pieniądze

• jakąś zewnętrzną pamięć nieulotną, bo teraz za każdym razem po włączeniu komputerka muszę ręcznie ładować program do RAMu xD, co troszkę trwa – 10 sekund przy 885 bajtach, mam jakieś eepromy (zajebane z roboty ofc) coś tam wymyślę z nimi

Trzy projekty do analizy:
Na kogo przepisać "ziemie, kasztel i dobra"

1. Czy lepiej na mój Klub odtwórstwa historycznego Loży masońskiej?
2. Czy na córkę co ja z dwa razy widziałem i ma 17 lat i jest pizdą zarozumiałą
3. Czy na: wybraną rodzinę kolegi z dziećmi, co ma zero czegokolwiek xD
   ? Co zrobić?
   A czas się koczy. Rok góra dwa.
   Choć przed terminalną albo jak zacznie być naprawdę źle to się powieszę albo utopię ofc.
   Co zrobić z testamentem i majątkiem?
   Tylko sensowne przemyślenia.

money for nothing
strims for free