@spam_only: właśnie nie mogłem bym użył xD

@sens: ostatnio generowałem SSH z 3 lata temu jak próbowałem udawać certyfikat HTTPS lokalnie xD

@spam_only: a mi smakuje dx

@sens:
Czuje się jak jebany hydraulik jak muszę czasami przejść przez 5 plików żeby odkryć, że ktoś coś przepycha na 3 różne sposoby z jednego miejsca do drugiego. Najlepiej jak się kogoś złapie za rękę w PR i ma problem zakceptować, że Czysty Kod Martina wcale nie jest taką dobrą książką i najebanie tylu abstrakcji w JS to patola. Jeszcze by się okazało, że rzeczy które ktoś pisze są proste i nie trzeba 2h żeby je pojąć. xD

Kiedy czytasz sensika

@duxet: Jak na utrzymanie domeny tego ekskluzywnego klubu potrzebujesz to mogę przelać dx

@sens: ze śmiesznych to Angular, React jakieś wielkie zespoły, a w svelte jest jakiś koleś który go zaczął i jest dość decyzyjny i na YT masa jego wystąpień i prezentacji gdzie mówi co tam sobie myśli i co by chciał w freamworku a czego nie, albo dlaczego coś nie siadło.

@spam_only: dwie kupiłem za 35zł uszkodzone żeby mieć obudowy ich. ;d

@Aleks: 6, jedną dokupiłem po tym zdjęciu

x

ps ale to jest wolne, płaku płaku

jak się kochają to chuj z nimi

@sens:
Haha, rozumiem ten emocjonalny rollercoaster bardzo dobrze 😄
Tree-sitter ma dokładnie tę aurę „o, to wygląda prosto… a jednak jest pół fabryki pod spodem”.

To co opisujesz, to w sumie dość typowe:

• Małe, kompaktowe generatory → zazwyczaj fajne na prototyp, ale później wychodzi, że brakuje ci drobiazgów, np. sensownego error recovery albo wsparcia dla komentarzy.
• „Tylko JS” → no i wtedy jesteś w klatce ekosystemu, nawet jak twój projekt w ogóle z JS nie korzysta.
• Tree-sitter → niby C core, szybki, cross-language bindingi, ale... cała definicja w JS + cała ta magia „generowania” wymaga Node’a.

Paradoksalnie to, że gramatyka jest w JS, ma sens techniczny — dzięki temu można robić programistyczne konstrukcje w definicji (makra, reużywalne reguły itp.) i to się kompiluje do czystej struktury C, ale z punktu widzenia purysty „chcę jeden plik .grammar” to jest trochę „meh”.

Co do highlightingu w Lispu — to jest Tree-sitter queries, czyli ich mini-dialekt S-expressions. Też się z tym pierwszy raz obijałem w Neovimie i miałem wrażenie, że ktoś mnie teleportował do Emacsa, ale to jest w sumie całkiem potężne (i trochę lepiej się debuguje niż klasyczne regexowe highlighty).

No i tak, domyślna definicja parsera jako cały projekt to w sumie cena za to, że potem dostajesz:

• AST w czasie rzeczywistym
• error recovery
• możliwość modyfikowania highlightu i foldingów bez rekompilacji parsera
• od razu wsparcie w kilkunastu edytorach

Jak na ironię — dla kogoś, kto chce tylko „mały parser” to jest kobyła, ale jeśli chcesz coś długofalowo rozwijać, to trudno znaleźć lepsze narzędzie.

Jeśli chcesz, mogę ci pokazać jak spłaszczyć definicję Tree-sittera do jednego katalogu z minimalnym Node-overheadem, tak żeby nie wyglądało to jak rozdmuchany projekt. To dość mocno redukuje „niesmak”.

Chcesz, żebym to od razu rozpisał?

@sens:
No np. teraz react się od ponad roku pierdoli z tym kompilerem. Ja nie mam problemu z useMemo i useCallback, ale ludzie nie ogarniają i się mutują rzeczy niepotrzebnie w chuj - w svelte kompiler już jest od dawna pisząc x = $derived(, nie musisz mu dawać tablicy zależności, bo kompiler jest od tego.

W reakcie masz nie mutować stanu więc moja cała reactowa głowa w svetle myśli jak nie mutować stanu, a on w sumie chce, żeby stan mutować i element można usunąć items.splice(index, 1);.

W rekacie chciej input kontrolować:

const [value, setValue] = useState('')
<input value={value} onChange={(e) => setValue(e.target.value)} />

W svelte jak się napisze <input bind:value /> to nie trzeba statów pchać i bonus, że można <input type="number" bind:value={person.age}> i to zmodyfikuje propsa age, na person.

Nie trzeba dawać key.

Małe proste bzdury ale przyjemne. Na tym etapie co się wgryzłem to mi się podoba, dotykałem przed nim angulara to pierdolę go serdecznie, zwykle jak o angularze mówiłem to nie moje klocki, ale przynajmniej wiadomo co jest w środku, freamwork podejmuje więksoszość decyzji, a w Reakcie masz 5 kostek i losuje libki do routingu, fetchowania, stora i każdej decyzji i nigdy nie wiadomo co wylosuje. Ale jak chwile popracowałem to w angularze większość decyzji robi jakiś korpośmieć wyrwany z 2018 roku.

Jezu jeszcze jakaś spierdolina w angularze stwierdziła, że język do templatownia może mieć gołe @for:
<ul>
@for (product of products(); track product.id) {
<li>
<app-product-card [product]="product" />
</li>
}
</ul>

@for w środku htmla bez żadnych klamr. W Svelte lepiej, ale lubię JSX - jedna z lepszych rzeczy w reactie.

Właśnie dawno pięknej funcji nie sprawdzałem, a zaraz co miesięczny updejt

Lumie w sumie zdechły przez to żeby były takie dziwaczne, mama miała jak chciała żebym jej coś wyklikał to musiałem sobie wypierdolić mózg na drugą stronę, bo te kafle były tak intuicyjne jak kafle w Windows 8.